Etapy regulacji światła mikroskopu optycznego
część optyczna
W tym okular, obiektyw, kondensator i źródło światła itp.
(1) Okular
Zwykle składa się z dwóch zestawów soczewek, górny zestaw nazywany jest również „okularem”, a dolny zestaw nazywany jest „obiektywem polowym”. Przysłona polowa (urządzenie z metalowym pierścieniem) jest zainstalowana między dwiema soczewkami polowymi lub poniżej, a obraz pośredni powiększony przez soczewkę obiektywu pada na płaszczyznę przysłony polowej, więc można na niej dodać mikrometr okularowy. Powiększenie jest wygrawerowane na górze okularu, np. 10×, 20× itp. W zależności od wielkości pola widzenia okulary można podzielić na zwykłe okulary i okulary szerokokątne. Niektóre okulary mikroskopu są również wyposażone w mechanizm regulacji dioptrii, dzięki czemu operator może regulować dioptrię odpowiednio dla lewego i prawego oka. Do fotografowania można użyć innego okularu aparatu (NFK).
(2) Obiektyw
Składa się z szeregu soczewek, zainstalowanych na konwerterze, zwanym też obiektywem. Standardowo każdy mikroskop wyposażony jest w komplet soczewek obiektywowych o różnych powiększeniach, w skład których wchodzą:
①Obiektyw o małym powiększeniu: odnosi się do 1×-6×;
②Obiektyw o średnim powiększeniu: odnosi się do 6×-25×;
③Obiektyw o dużym powiększeniu: odnosi się do 25×-63×;
④Obiektyw zanurzeniowy w oleju: odnosi się do 90×-100×.
Wśród nich, gdy używana jest soczewka obiektywu zanurzeniowego w oleju, musi ona wypełnić ciecz współczynnikiem załamania światła około 1,5 (taki jak olej cedrowy itp.) między dolną powierzchnią soczewki obiektywu a górną powierzchnią szklana osłona , co może znacznie poprawić rozdzielczość obserwacji mikroskopowych. Inne cele były używane bezpośrednio. Podczas procesu obserwacji dobór obiektywów odbywa się generalnie w kolejności od najniższej do najwyższej, ponieważ pole widzenia soczewki o niskim powiększeniu jest duże i łatwo jest znaleźć konkretną część do kontroli. Powiększenie mikroskopu można z grubsza uznać za iloczyn powiększenia okularu i powiększenia obiektywu.
(3) Koncentrator
Złożony z soczewki kondensora i opalizującej przysłony, znajduje się pod sceną. Funkcją soczewki kondensora jest skupienie światła w polu widzenia; opalizujący otwór pod grupą soczewek można otwierać lub zamykać, aby kontrolować zakres transmisji światła kondensatora, regulować intensywność światła i wpływać na rozdzielczość i kontrast obrazu. Podczas użytkowania należy go dostosować do celu obserwacji i intensywności źródła światła, aby uzyskać najlepszy efekt obrazowania.
(4) Źródło światła
Wcześniejszy zwykły mikroskop optyczny wykorzystywał odbłyśnik na podstawie lustra do odbijania naturalnego światła lub światła do środka soczewki kondensora jako źródła światła do kontroli mikroskopowej. Odbłyśniki składają się ze zwierciadła o płaskiej powierzchni i drugiej wklęsłej powierzchni. Użyj wklęsłego lustra, gdy nie jest używany żaden koncentrator lub gdy światło jest silne, a wklęsłe lustro może pełnić rolę zbieżnego światła; gdy używany jest koncentrator lub światło jest słabe, zwykle stosuje się lustro płaskie. Nowo wyprodukowane mikroskopy zwykle instalują źródło światła bezpośrednio na podstawie lustra i mają śrubę regulacji prądu do regulacji natężenia światła. Typy źródeł światła obejmują lampy halogenowe, lampy wolframowe, lampy rtęciowe, lampy fluorescencyjne, lampy metalohalogenkowe itp.
Istnieją dwa rodzaje metod oświetlenia źródeł światła dla mikroskopów: typ transmisji i typ odbicia (epizodowy). Pierwsza odnosi się do źródła światła przechodzącego przez przezroczysty obiekt mikroskopu od dołu do góry; mikroskop refleksyjny wykorzystuje górną część soczewki obiektywu do oświetlania (epi-oświetlenia) nieprzezroczystych obiektów.
2
Część mechaniczna
W tym podstawa lustra, kolumna lustra, ściana lustra, lufa lustra, konwerter nosa, helisa sceniczna i kolimacyjna itp.
(1) uchwyt lusterka
Podstawa służy do podtrzymywania stabilności całego mikroskopu.
(2) kolumna lustrzana
Pionowa krótka kolumna między podstawą lustra a ramieniem lustra pełni rolę połączenia i podparcia.
(3) ramię lusterka
Część w kształcie łuku z tyłu mikroskopu jest częścią, którą należy trzymać podczas przenoszenia mikroskopu. Niektóre mikroskopy mają ruchomy przegub między ramieniem zwierciadła a kolumną zwierciadła, który umożliwia regulację kąta nachylenia korpusu zwierciadła do tyłu w celu ułatwienia obserwacji.
(4) tubus obiektywu
Cylindryczna konstrukcja zainstalowana na końcu ramienia lustra łączy okular na górze i konwerter obiektywu na dole. Międzynarodowa standardowa długość tubusu mikroskopu wynosi 160 mm i ta liczba jest zaznaczona na obudowie obiektywu.
(5) Zmieniacz obiektywu
Swobodnie obracający się dysk na dolnym końcu tubusu obiektywu służy do montażu obiektywu. Podczas obserwacji obiektyw o różnych powiększeniach można wymieniać obracając konwerter.
(6) Scena
Na środku platformy pod tubusem obiektywu znajduje się okrągły otwór świetlny. Do umieszczania slajdów. Stolik wyposażony jest w zacisk sprężynowy do mocowania preparatu, a po jednej stronie znajduje się popychacz do przesuwania preparatu. Niektóre popychacze są również wyposażone w wagi, które mogą bezpośrednio obliczyć odległość przebytą przez próbkę i określić położenie próbki.
(7) Helisa quasi-ogniskowa
Istnieją dwa rodzaje śrub, duże i małe, montowane na ramieniu lustra lub kolumnie lustra. Podczas obracania korpus lustra lub stolik mogą poruszać się w górę iw dół, dostosowując w ten sposób ogniskową systemu obrazowania. Duża nazywana jest zgrubną spiralą quasi-ogniskową, a tubus obiektywu podnosi się i opada o 10mm przy każdym obrocie; mała to cienka spirala quasi-ogniskowa, a tubus obiektywu podnosi się i opada tylko o 0,1 mm po jednym obrocie. Ogólnie rzecz biorąc, obserwując obiekt pod soczewką o małym powiększeniu, szybko dostosuj obraz obiektu za pomocą zgrubnej spirali quasi-ogniskowej, tak aby znalazł się w polu widzenia. Na tej podstawie lub w przypadku korzystania z obiektywu o dużej mocy dostosuj ostrość za pomocą śruby precyzyjnej ostrości. Należy zauważyć, że mikroskop ogólny jest wyposażony w lewą i prawą spiralę wyrównującą, które pełnią tę samą funkcję, ale nie obracają spirali po obu stronach w tym samym czasie, aby zapobiec skręcaniu spowodowanemu nierówną siłą obu rąk, co prowadzi do poślizg spiralny.
