Anemometry mają szerokie zastosowanie
Anemometry mają szeroki zakres zastosowań i można je elastycznie stosować we wszystkich dziedzinach. Są szeroko stosowane w branżach takich jak energetyka, stal, petrochemia i oszczędzanie energii. Istnieją również inne zastosowania Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, takie jak zawody żeglarskie, zawody kajakarskie i zawody strzeleckie, które wymagają pomiaru anemometrami. Anemometry są już dość zaawansowane i oprócz pomiaru prędkości wiatru potrafią także mierzyć temperaturę wiatru i objętość powietrza. Istnieje wiele branż wymagających stosowania anemometrów, a zalecane branże obejmują rybołówstwo na morzu, produkcję różnych wentylatorów, gałęzie przemysłu wymagające układów wydechowych i tak dalej.
Anemometry mogą powodować zmiany kierunku wiatru w atmosferze ze względu na różne pory roku i warunki geograficzne. Ponieważ kierunek wiatru nad morzem jest zmienny w dzień i w nocy, zimą i latem występują również różne monsuny. Badanie kierunku wiatru może pomóc nam przewidywać i badać zmiany klimatyczne. Badanie kierunku wiatru wymaga użycia anemometru. Konstrukcja anemometrów ma głównie kształt strzałki, ale są też anemometry w kształcie zwierząt, na przykład w kształcie koguta. Część piórkowa anemometru będzie się obracać wraz z wiatrem. Anemometr należy instalować w miejscu pozbawionym budynków i drzew utrudniających przepływ wiatru. Anemometr z gorącą kulą serii QDP jest stosowany w różnych dziedzinach, takich jak ogrzewanie, wentylacja, klimatyzacja, meteorologia, rolnictwo, chłodnictwo i suszenie, badania higieny pracy itp. Można go używać do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniach i na zewnątrz lub w modelach. Jest podstawowym przyrządem do pomiaru małych prędkości wiatru. Produkt ten został oceniony jako produkt pekiński przez Miejską Komisję Gospodarczą w Pekinie w 1987 roku. Zasada działania tego instrumentu składa się z dwóch części: czujnika gorącej kuli i przyrządu pomiarowego. Głowica czujnika posiada maleńką szklaną kulkę z cewką z drutu niklowo-chromowego do podgrzewania szkła oraz dwie termopary połączone szeregowo wewnątrz kulki. Zimny koniec termopary jest podłączony do słupka z miedzi fosforowej i wystawiony bezpośrednio na przepływ powietrza. Kiedy przez cewkę przepływa pewna ilość prądu, szklana kulka nagrzewa się do określonej temperatury, która jest powiązana z prędkością przepływu powietrza. Temperatura jest wyższa, gdy natężenie przepływu jest niskie, i niższe, gdy natężenie przepływu jest niskie.
